**INFORMACJE O ZADANIACH ŚWIĄTYNI**

Witajcie Gwiazdy,

To będzie PRAWDOPODOBNIE w następnej świątyni

Twoje ciało jest TWOIM kapitałem i pokazujesz, co masz - nie ma czasu na wstyd, wątpliwości czy wyrzuty sumienia. Chcesz być widzianym. A w Twojej branży sprawdza się to doskonale dzięki konwentom. Zagraj w swoim studio i ruszaj dalej!

Punktacja świątynna

* 10 punktów za pokaz konwentowy.

Harmonogram

- Początek; 18. 01. 2024  00,00;00

- Koniec; 24. 01. 2024 23;59;59

                                                                             z pozdrowieniami,

                                                                             Wasz kochany i lubiany

Niestety nie trafiłeś

Srebrne rzadkie monety

Niestety nie trafiłeś

Srebrne rzadkie monety

OK, sam zauważyłem ale dzięki za podpowiedź

@Cherubinek, dalej nie otrzymaliście informacji odnośnie kolejnego zadania świątynnego? 

Dziś wtorek, żadnej aktualizacji, sezonu, totalnie nic. Co się dzieje? 

No i jest nowy sezon

I o co tyle krzyku ?

Troszeczkę zaufania proszę państwa, no naprawdę tak nie można 

Coś chyba znowu spartaczyli, bo nie da sie kupic przepustki xd (nie zebym chciala kupic, po prostu chcialam zobaczyc czy cena nie ulegla zmianie)

Przeglądałem ubiegłoroczne ogłoszenia świątynne i i mniej więcej dokładnie rok temu tak samo było zbieranie srebrnych monet, potem zbieranie punktów doświadczenia więc kto wie... 

A wiadomo co w kolejnej świątyni ? Na co się przygotować? Szukać biletuBilet czy film

Bilet czy film zawsze można odpalić tuż przed północą, ale można to olać i iść spać

No mnie też jest przykro, może nie aż tak "niezmiernie" ale po prostu przykro.

Nie wiem co robić, czuje się nieco skołowany.

Czy to są jakieś chwilowe problemy, czy tak już ma ta gra wyglądać

Waham się i zastanawiam czy nie rzucić tej gry a zająć się malowaniem japońskich akwarel, to podobno uspokaja.

Sam nie wiem co robić ? 

I mówię; odejdź! - i wracam się cicha,

By spojrzeć jeszcze na stóp twoich ślady,

I słucham wiatru, co w dali gdzieś wzdycha,

I na kwiat patrzę więdnący i blady,

Na jeden z kwiatów tych, co mają duszę -

I nie wiem, co mi jest - i płakać muszę.

I mówię; zostań! - i sama odchodzę,

I drżąca idę w ciemności przed siebie,

I czuje ciernie kolące w tej drodze,

I słyszę dzwony na serca pogrzebie,

I widzę czarne snów ludzkich mogiły -

I nie wiem co mi - i iść nie mam siły.

Dwie różne drogi - a jedna tęsknota,

Dwie różne drogi - a jedno cierpienie.

Na jednej zorza wygasa mi złota,

Na drugą schodzi noc i smutków cienie...

I późna chwila jest - i rosa pada,

I nie wiem, gdzie mam iść - i stoję blada...

I ja też tak jak Maria Konopnicka, stoję jak ten cymbał i nie wiem dokąd iść i co robić.