111 odpowiedzi w tym temacie

[littlefinger]

Zapytany, dlaczego nie mam żadnych tatuaży odpowiadam;

A czy jest sens obklejać Ferrari ?

 

 

Zadziwiające jak wielu ludzi wstydzi się swego ciała, a jak niewielu swego umysłu.

[littlefinger]

Zawsze trzeba podejmować ryzyko. Tylko wtedy uda nam się pojąć, jak wielkim cudem jest życie, gdy będziemy gotowi przyjąć niespodzianki, jakie niesie nam los.

Bowiem każdego dnia wraz z dobrodziejstwami słońca Bóg obdarza nas chwilą, która jest w stanie zmienić to wszystko, co jest przyczyną naszych nieszczęść. I każdego dnia udajemy, że nie dostrzegamy tej chwili, że ona wcale nie istnieje. Wmawiamy sobie z uporem, że dzisiejszy dzień podobny jest do wczorajszego i do tego, co ma dopiero nadejść.

Ale człowiek uważny na dzień w którym żyje, bez trudu odkrywa magiczną chwile. Może być ona ukryta w tej porannej porze, kiedy przekręcamy klucz w zamku, w przestrzeni ciszy, która zapada po wieczerzy, w tysiącach i jednej rzeczy, które wydają nam się takie same.

Ten moment istnieje naprawdę, to chwila, w której spływa na nas cała siła gwiazd i pozwala nam czynić cuda. Tylko niekiedy szczęście bywa darem, najczęściej trzeba o nie walczyć. Magiczna chwila dnia pomaga nam dokonywać zmian, sprawia, iż ruszamy na poszukiwanie naszych marzeń. I choć przyjdzie nam cierpieć, choć pojawią się trudności, to wszystko jest jednak ulotne i nie pozostawia po sobie śladu, a z czasem będziemy mogli spojrzeć wstecz z dumą i wiarą w nas samych.

Biada temu, kto nie podjął ryzyka. Co prawda nie zazna smaku rozczarowań i utraconych złudzeń, nie będzie cierpiał jak ci, którzy pragną spełnić swoje marzenia, ale kiedy spojrzy za siebie - bowiem zawsze dogania nas przeszłość - usłyszy głos własnego sumienia "A co uczyniłeś z cudami, którymi Pan Bóg obsiał dni twoje ? Co uczyniłeś z talentem, który powierzył ci Mistrz ? Zakopałeś te dary głęboko w ziemi, gdyż bałeś się je utracić. I teraz została ci jedynie pewność, że zmarnowałeś własne życie".

Biada temu, kto usłyszy te słowa. Bo uwierzył w cuda, dopiero gdy magiczne chwile życia odeszły na zawsze.

 

Paulo Coelho

Użytkownik littlefinger edytował ten post 11 styczeń 2024 - 23:13

[littlefinger]

Najstraszniejsze są grzechy, z których nie ma uciechy.

[littlefinger]

Najwyższa w studiu ranga, nie zrobi z osła mustanga

[littlefinger]

Wiele dziewczyn pyta mnie; Jak to jest być facetem ?

A ja wtedy odpowiadam; Zajebiście, żadnych obcasów, depilacji, makijażu, kresek pod okiem, nad okiem, rwania włosów z brwi...

Po prostu wstajesz rano, poprawiasz jaja i lecisz.

[littlefinger]

Moje życie uczuciowe jest żałosne, Ostatni raz byłem w kobiecie zwiedzając Statuę Wolności.

[littlefinger]

Rano gdy zapinałem koszule odpadł mi guzik

Gdy próbowałem zasznurować but urwało się sznurowadło

Gdy wychodziłem z domu klamka została mi w ręku

Teraz boje się wysikać...

[littlefinger]

GAME OVER

 

Miałeś tylko jedno życie

I zjebałeś.

Za dużo scrollowałeś.

 

Miałeś tylko jedno życie

I spierdoliłeś,

Za mało żyłeś.

 

Krzysztof Kościelski

[littlefinger]

STOSUNEK PRZERYW-

 

Z łatwością zaczynam,

Lecz z trudem kończę.

-  zakończenia są męczące.

 

Najczęściej wszystko

Porzucam w połowie

- dużo mam na głowie.

 

Jestem narwany

I do wszystkiego mam

- stosunek przerywany.

 

Mój słomiany zapał

To cecha haniebna

- rzadko dochodzę

 

do sed-

 

na.

 

 

Krzysztof Kościelski

[littlefinger]

PORA WYWRÓCIĆ PLANSZE

 

Mieli państwo swą szanse;

Proszę przestać się kalać,

Proszę kończyć tę farsę,

Proszę już wypierdalać.

 

 

Krzysztof Kościelski

[littlefinger]

Śpiący książę

 

W starym zamku żył przed laty,

Książe młody i bogaty.

A przy tym miły i szczery,

Zawsze dworskie miał maniery,

Grzeczny, dobrze wychowany,

W takich się kochają damy,

Takim nawet i księżniczki

Uchylają cnoty drzwiczki.

Takich pieśni i ballady,

Opiewają do przesady.

Lecz książę miał feler mały,

Zamiast zdobyć wieniec chwały,

Zamiast dać dowody męstwa,

W boju pomnażać zwycięstwa,

Nie szczędząc ni znojów, ni trudów,

On wolał spać - ponoć z nudów.

Lud, gdy widział co się dzieje,

Całkiem już stracił nadzieje.

Z niegdyś bogatej krainy

Zostały tylko ruiny.

Wszędzie płacze i lamenty,

Lecz on spał jak wniebowzięty.

Zebrała się Wielka Rada,

Co teraz czynić wypada ?

Gdy książę czy to na tronie,

Czy w klozecie, czy w salonie,

Czy jest późno, czy też wcześnie,

Całkiem pogrążony we śnie.

Przez tydzień cały radzili,

Tyle tylko ustalili -

Kłótliwą babę mu dać,

Taka nigdy nie da spać.

Ogłoszono wnet z ambony

- Książę poszukuje żony -

Zaraz zbiegły się dziewice,

Panny, zdziry, latawice,

Ciepłe wdówki, suche ciotki,

Hrabiny, kurwy, podlotki.

Każda swoich sił próbuje,

Każda wdziękiem swym czaruje.

Książę tylko raczył wstać,

Skinął im i ... poszedł spać.

Lud, gdy widział co się dzieje,

Całkiem stracił już nadzieje.

Lecz gdy książę wszedł do łoża, 

Patrzy a tu panna hoża,

Oko żywe, płeć powabna,

Kibić wiotka, nóżka zgrabna,

Cyc sterczący, twarz anioła

I do tego dupa goła,

Myślał, że to mu się śni,

Że wciąż w łożu słodko śpi,

Że to jakaś senna mara,

A to pokojówka Klara.

Poczuł, że mu w sercu miło,

Że coś w gatkach się ruszyło,

Że coś pręży się i drży.

W oczy mu nabiegły łzy,

I jak tygrys swą ofiarę

Tak obłapił biedną Klarę.

 

Potem było weselisko

I to już właściwie wszystko.

Żyli długo i szczęśliwie,

Książę topił smutki w piwie,

Klara bardzo go kochała

I co noc mu spać nie dała.

[littlefinger]

- W jakim ciekawym miejscu bzykałeś dziewczynę.

  Facet myśli i myśli przełykając ślinę.

  Przez głowę przeleciała mu pomysłów kupa,

  Wreszcie się zdecydował i powiada; dupa.